...
ที่มณทลเหอเป่ยมีโชเฟอร์ขับรถบรรทุกสินค้าเต็มคันไปส่งยังต่างถิ่น ระหว่างทางเจอเขาถล่มปิดถนน ไม่สามารถไปต่อได้ เขาไม่รู้จะทำประการใดดี ก็ไปขอค้างคืนที่บ้านหลังนึงในบริเวณนั้น เจ้าของบ้านที่เป็นหญิงชราตาบอดอายุราว60ปีคนนึง ดูเป็นคนอ่อนโยนและใจดี เธอได้ทำซุบเกี๊ยวและใส่ไข่สองฟองด้วยเครื่องปรุงที่มีเอกลักษณ์ของเธอให้เขากิน โชเฟอร์ที่หิวจนจะเป็นลมอยู่นั้นก็ทานอย่างรวดเร็ว แต่ทานไปทานไปก็ร้องไห้โฮออกมา
หญิงตาบอดแปลกใจถามว่า เป็นอะไรไป ร้องไห้ทำไม ไม่อิ่มก็จะทำให้ทานอีกชามนะ โชเฟอร์บอกว่าอิ่มแล้วครับอิ่มแล้วครับ ตอนเด็กๆ เขาชอบทานซุบเกี๊ยวที่แม่ทำให้เป็นพิเศษฯลฯ แต่ตอนเด็กๆพลัดกับครอบครัวถูกคนขายเด็กเอาไปขายยังต่างถิ่น ก่อนถูกลักพาตัวตัวนั้นชอบทานซุบเกี๊ยวที่แม่ทำเป็นพิเศษ
รสชาติเหมือนชามนี้ไม่มีผิด
ทำให้อดคิดถึงแม่ไม่ได้
หญิงชราฟังแล้วก็ร้องไห้ออกมาเช่นกัน
เพราะลูกชายของเธอได้หายไปตอน6ขอบ เธอเสียใจร้องไห้จนตาบอด หากลูกยังอยู่ปีนี้อายุ43แล้ว
โชเฟอร์ก็อายุ43ปี เขาแปลกใจมาก จึงพากันไปตรวจDNA ผลออกมาคือสองคนเป็นแม่ลูกกัน สองแม่ลูกที่พลัดจากกันทราบผลก็ดีใจสุดพรรณนา แม่ลูกโอบกอดด้วยความปีติยิ่งฯลฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น