จุดดำ

...

                          

    วันหนึ่ง อาจารย์สาวของมหา’ลัยเข้าไปในชั้นเรียนและขอให้บรรดาลูกศิษย์ของเธอเตรียมตัวสำหรับการสอบแบบกะทันหัน

    พวกนักศึกษาต่างรอคอยอย่างกังวลใจสำหรับการสอบที่กำลังจะเริ่มต้น

    อาจารย์สาวเดินแจกกระดาษข้อสอบไปรอบห้อง โดยวางกระดาษคว่ำไว้ เมื่อแจกครบทุกคนแล้วก็บอกให้พลิกกระดาษข้อสอบและเริ่มตอบได้

    เมื่อนักศึกษาเปิดกระดาษหงายขึ้นต่างก็ประหลาดใจมาก เพราะในกระดาษไม่มีคำถามเลย มีเพียงจุดสีดำจุดเดียวอยู่กลางแผ่นกระดาษ

    ระหว่างที่กำลังนั่งมึนตึ้บอยู่นั้น อาจารย์ก็เอ่ยขึ้นว่า “เอาละ ขอให้เธอเขียนบรรยายว่า เธอเห็นอะไรอยู่ในกระดาษบ้าง “

    เหล่านักศึกษาซึ่งต่างก็กังวลใจจึงลงมือทำตามคำสั่ง

    เมื่อจบชั่วโมงเรียนอาจารย์สาวก็เก็บกระดาษคำตอบทุกแผ่นและเริ่มอ่านคำตอบในแต่ละแผ่นดังๆให้ฟังหน้าชั้น

    ปรากฎว่านักศึกษาทุกคนต่างก็เขียนบรรยายถึงจุดสีดำ โดยพยายามอธิบายว่าตำแหน่งของมันที่อยู่กลางกระดาษนั้นมีความหมายอย่างไร

    เมื่ออาจารย์อ่านหมดทุกแผ่นแล้ว ห้องเรียนก็เงียบกริบ  อาจารย์จึงเริ่มอธิบาย..........

    “ อาจารย์จะไม่ให้คะแนนพวกเธอในการทดสอบครั้งนี้หรอก  อาจารย์เพียงแค่ต้องการจุดประกายความคิดบางอย่างให้พวกเธอ

    ไม่มีคนไหนเขียนถึงส่วนที่เป็นสีขาวของแผ่นกระดาษเลย ทุกคนเพ่งความสนใจไปที่จุดสีดำเท่านั้น.....

    ในชีวิตของเราก็เป็นเช่นเดียวกัน เรามีกระดาษสีขาว   สิ่งดีๆที่น่าชื่นชมมากมายที่เรามีอยู่ หรือเกิดขึ้นรอบๆตัวเรา แต่เราไม่สนใจมัน. เรากลับเพ่งความสนใจไปที่ความล้มเหลวหรือความผิดหวังเล็กๆน้อยๆของเรา  เช่นเรื่องสุขภาพ เรื่องเงินๆทองๆที่ต้องการ เรื่องสิ่งของฟุ่มเฟือยที่เราไม่มี  เรื่องสัมพันธภาพที่ยุ่งเหยิงซับซ้อน ปัญหาร้อยแปดเกี่ยวกับสมาชิกในครอบครัว ความผิดหวังในตัวเพื่อนฝูง และอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย...

    ชีวิตของเราเป็นของขวัญสุดพิเศษ และเราก็มักจะมีเหตุผลอยู่เสมอที่จะเฉลิมฉลองชีวิตของเรา. ชีวิตมีความเปลี่ยนแปลงและเริ่มต้นใหม่ทุกวัน ไม่ว่าจะเรื่องเพื่อนฝูง  เรื่องงาน เรื่องการดำเนินชีวิต  เรื่องความรัก  เรื่องครอบครัว เรื่องความอัศจรรย์ต่างๆที่เราสามารถเห็นได้

    พวกเธอจงตระหนักว่า จุดดำในชีวิตเรานั้นเล็กนิดเดียวและมีอยู่ไม่มากนัก แต่ถึงกระนั้นเรากลับยอมให้จุดดำเหล่านี้สร้างรอยสกปรกเปรอะเปื้อนให้จิตใจของเรา

    จงเลิกคำนึงถึงจุดดำทั้งหลายในชีวิตของเธอ  และจงชื่นชมกับสิ่งที่ก่อให้เกิดความสุข ในทุกขณะจิตที่ชีวิตมอบให้เธอ “

ผู้แปล : สำรอง วาณิชยานนท์  (พี่ใหญ่)